Κουρτ, Δύο ποιήματα
-
RATAGE οι γονεις μου μπροσταστον εξαντλημενομπροστα στον καθισμενοπου δεν
ξαπλωνειπου δεν σηκωνεταιουτε αρθρωνει λεξημονο χτυπαειχωρις τροπο χωρις
σκοποτο ...
Καταπάτηση
-
"Η Iστορία είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο προσπαθώ να ξυπνήσω" (Τζέημς
Τζόυς)
Ο χρόνος που καλύπτει η Καταπάτηση αρχίζει περίπου από κει που τελειών...
Κάπως έτσι
-
Ας πούμε λοιπόν πως επιστρέφω.
Πώς επιστρέφω;
Ξεκινώντας από το τέλος νομίζω.
Από τη φετινή παράσταση, το φετινό μου ταξίδι:
Η Χώρα, βασισμένη σε κείμενα α...
I had everything I needed to commit suicide
-
*κι όταν η απόσταση μεγάλωνε, σε ονειρευόμουν σε κάτι όνειρα απλοϊκά
χολυγουντιανής αισθητικής· περπατούσαμε, ας πούμε, σε μια προκυμαία γεμάτη
κόσμο με...
Οι Δώδεκα: Μια ημιτελής συμφωνία
-
*Τσαμαδού**. **Στέκι μεταναστών. Πέτρος σκοτάδι ασάλευτο στέκεται ώμους στο
παράθυρο. Δεν βιάζεται σιωπή. Δεν σκέπτεται τη νύκτα άνθρωπος. Κάποτε μόνο
τον ...
Ζαχαροπλαστικόν Θαύμα
-
Αγαπητοί μου πιστοί, κι εσείς αγαπητοί μου άπιστοι: για άλλη μια φορά η
Μεγάλη Θεά μας τίμησε με ένα Αληθινό Θαύμα!
Όπως κάθε χρόνο, κατά την Ιεράν Ιεροτε...
μας κρατάν όμηρους
-
και δεν είναι μόνο αυτοί που νομίζεις ξέρεις, με τις στολές και την ηλίθια
φάτσα. είναι πολύ περισσότεροι. είναι όλοι. ______________________
υπάλληλος τρα...
4.Τα δένδρα της πόλης: Παυσίπονο στην τούμπα
-
«Φιλαράκι πάρε κι αυτά για το δρόμο!». Με μια χούφτα χαρτομάντιλα στο δεξί,
μπας και σταματήσει η ρινορραγία και το υπόλοιπο κουτί σόφτεξ δώρο από τον
τα...
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
-
Ο αόρατος οικοδόμος
μέσα στο αυτί μου η πραγματικότητα
βουίζει
σαν ήχος μπετονιέρας
γκρουν και γκρουν
ακούραστη
να ανακατεύει το χαρμάνι
πάντα έ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου