Ακούω φωνές

Το μετρό ξαφνικά σταμάτησε μέσα στη σήραγγα. Τα φώτα νέον της οροφής αναβοσβήνουν το ασημένιο τους φως. Και έξω το σκοτάδι της σήραγγας. Ζεστάθηκε. Έβγαλε το καπέλο πρώτα έπειτα την καμπαρτίνα του. Τα ακούμπησε στα πόδια του. Κοίταξε γύρω του τους υπόλοιπους επιβάτες. Ακριβώς δίπλα του κάποιος κεντροευρωπαίος. Απέναντι του ένας ασιάτης μεσήλικας με ακουστικά στα αυτιά. Πίσω του ακριβώς ένας κατά πολύ νεώτερος ασιάτης. Στην άλλη πλευρά με γυρισμένη την πλάτη προς το μέρος τους δύο βρετανοί σκίνχεντς. Απέναντι τους με την πλάτη γυρισμένη σε αυτούς και κατ’ επέκτασιν και σ’ εκείνον δύο γαλλίδες πιτσιρίκες. Στο βάθος στην άλλη άκρη του βαγονιού ένας ρώσος εργάτης. Ζεσταινόταν πολύ. Άρχισε να παρατηρεί τους συνεπιβάτες του. Ακουγόταν δίπλα του το ροχάλισμα του κεντροευρωπαίου, η μουσική που ξεχύνοταν από τ’ ακουστικά του ασιάτη, οι υστερικές κραυγές των σκίνχεντς, το μουρμουρητό και τα γελάκια των γαλλίδων, ο ρώσος κάτι τραγουδούσε. Και πήραν να δυναμώνουν οι φωνές να μεγεθύνονται οι ήχοι να γίνονται πιο διαυγείς ολοένα και περισσότερο ένιωσε το κεφάλι του να βουίζει να τρέμουν τα χέρια στα γόνατα πιο δυνατοί οι ήχοι ολοένα και πιο διαυγείς τώρα φωνές. Ακούμπησε δίπλα του το καπέλο ξεδίπλωσε την καμπαρτίνα και έβγαλε αθόρυβα το Black & Decker. Το ξεκίνησε πρώτα τρύπησε απ’ τ’ αυτί τον εγκέφαλο του κεντροευρωπαίου από άκρη σ’ άκρη ο ασιάτης μεσήλικας τον κοιτούσε με το στόμα ανοιχτό οι σκίνχεντς πετάχτηκαν θορυβημένοι οι γαλλιδούλες βγάλανε μια κραυγή εκείνος σταμάτησε το Black & Decker και σκούπισε το τρυπάνι με ένα χαρτομάντιλο χρησιμοποιημένο που βρήκε στην πίσω του τσέπη κοίταξε τους συνεπιβάτες του οι σκίνχεντς πλησίαζαν απειλητικοί προς το μέρος του πιο πίσω τους ο νεαρός ασιάτης διστακτικός οι γαλλιδούλες με τις παλάμες στα στόματα τον κοιτάζουνε έντρομες ο ρώσος τραγουδούσε. Άφησε το χαρτομάντιλο να πέσει. Κοίταξε πίσω του είδε τα πτώματα των δύο ασιατών και των σκίνχεντς τον κεντροευρωπαίο τον είχε ήδη ξεχάσει. Προσπέρασε τις γαλλίδες και κατευθύνθηκε στο ρώσο εκείνος τραγουδούσε πάντα τρεκλίζοντας έχωσε το Black & Decker μέσα στο ανοιγμένο του στόμα πετάχτηκαν δόντια και αίματα σάρκες του τρύπησε το λαιμό δυσκολευόταν να τραβήξει τώρα το χέρι του. Οι γαλλίδες ουρλιάζαν και κλαίγαν. Πήγε προς το μέρος τους πέταξε τη μία χάμω και την άλλη τη γύμνωσε τρύπησε πρώτα την αριστερή ρώγα της με το τρυπάνι έπειτα τη δεξιά έπειτα έβγαλε το τρυπάνι και την κάρφωσε μέσα από τις τρύπες στις ρώγες της στο κάθισμα τα μάτια της είχανε πεταχτεί απ’ τις κόγχες τους στο παπούτσι του κύλησε απ’ το κάθισμα μία σταγόνα απ’ τα ούρα της. Κατευθύνθηκε προς την άλλη είχε αλλοφρονήσει δεν μπορούσε πια ούτε καν να ουρλιάξει. Τη σήκωσε απ’ τα μαλλιά και την κοπάνησε με το πρόσωπο στο τζάμι. Την άφησε να πέσει τις έκοψε με το τρυπάνι τ’ αυτιά οι κραυγές της του τρυπούσανε τον εγκέφαλο κάρφωσε το τρυπάνι μέσα στα μάτια της. Το μετρό πήρε και πάλι να τρέχει. Κοίταξε γύρω του. Τράβηξε το μοχλό κινδύνου. Ο συρμός σταμάτησε μ’ ένα βίαιο τράνταγμα. Άνοιξε την πόρτα και έβγαλε έξω το κορμί της. Ο συρμός πήρε και πάλι να τρέχει οι πόρτες κλείσαν αυτόματα. Την κόψαν στα δύο. Κράτησε το ένα της πόδι. Ξανατράβηξε το μοχλό του κινδύνου ο συρμός ακινητοποιήθηκε ξανά άνοιξε την πόρτα και πήδηξε μέσα στη σήραγγα με το πόδι στον ώμο. Πήρε να περπατά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ένα μικρό φως ανάβει στο βάθος. Το σκοτάδι έγινε τώρα το φως. Επιτέλους μπορώ μέσα στη μέρα ν’ αρχίσω και πάλι τη ζωή μου σαν να μην έγινε τίποτα με την ίδια πρότερη μου αθώα αφέλεια. Τα βράδια μαλακίζομαι χαϊδεύοντας το μπούτι της άτυχης γαλλίδας. Έχει αρχίσει να σαπίζει μυρίζει οι σάρκες φουσκώσανε εγκυμονώντας εκατομμύρια σκουλήκια τα ταίζω το σπέρμα μου. Και τις νύχτες δεν μπορώ να κλείσω μάτι. Οι καουμπόηδες του κυβερνοδιαστήματος στοιχειώνουν τα όνειρα μου. Γυρεύοντας αυτό το αρχίδι που ξετίναξε το τσουλί του Νταγμπάλα. Η τηλεόραση με νανουρίζει.