Η δύσκολη Κυριακή
Απ’ το πρωί κοιτάζω προς τ’ απάνω ένα πουλί καλύτερο
απ’ το πρωί χαίρομαι ένα φίδι τυλιγμένο στο λαιμό μου
Σπασμένα φλυτζάνια στα χαλιά
πορφυρά λουλούδια τα μάγουλα της μάντισσας
όταν ανασηκώνει της μοίρας το φουστάνι
κάτι θα φυτρώσει απ’ αυτή τη χαρά
ένα νέο δέντρο χωρίς ανθούς
ή ένα αγνό νέο βλέφαρο
ή ένας λατρεμένος λόγος
που να μη φίλησε στο στόμα τη λησμονιά
Έξω αλαλάζουν οι καμπάνες
έξω με περιμένουν αφάνταστοι φίλοι
σηκώσανε ψηλά στριφογυρίζουνε μια χαραυγή
τι κούραση τι κούραση
κίτρινο φόρεμα – κεντημένος ένας αετός –
πράσινος παπαγάλος – κλείνω τα μάτια – κράζει
πάντα πάντα πάντα
η ορχήστρα παίζει κίβδηλους σκοπούς
τι μάτια παθιασμένα τι γυναίκες
τι έρωτες τι φωνές τι έρωτες
φίλε αγάπη αίμα φίλε
φίλε δωσ’ μου το χέρι σου τι κρύο
Ήτανε παγωνιά
δεν ξέρω πια την ώρα που πεθάναν όλοι
κι έμεινα μ’ έναν ακρωτηριασμένο φίλο
και μ’ ένα ματωμένο κλαδάκι συντροφιά
(Η Λησμονημένη, 1945)
***
Καθώς η ποίηση είναι κάτι το ζωντανό, σκεφτήκαμε να οργανώσουμε με τον ιστοχώρο Μετεωρολογικά μία ανθολογία του Μίλτου Σαχτούρη (αναμφίβολα ενός από τους μεγαλύτερους ποιητές της Μεταπολεμικής ελληνικής ποίησης και οπωσδήποτε κοινή αγάπη με τη Melen) διαφορετική από τις άλλες. Μία ανθολογία που θα στηρίζεται στον άμεσο διάλογο των δεκτών της ποιητικής πράξης και που δεν θα αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στον πομπό της κατ' ανάγκην. Έτσι οι αναρτήσεις στα Μετεωρολογικά θα συνιστούν μια άμεση απάντηση στις αναρτήσεις του Κενού Τίτλου και οι αναρτήσεις του Κενού Τίτλου με της σειρά τους θα συνιστούν μια άμεση απάντηση στις αναρτήσεις των Μετεωρολογικών. Ελπίζουμε το πείραμα να βρει τους αποδέκτες του. Εμείς ούτως ή άλλως θα το διασκεδάσουμε. Καλή ανάγνωση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου