Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

Παρουσίαση νέων ποιητών: Moby Dick

Gerhard Richter


Moby Dick



πρώτη φορά


Δεν έχω να πω κάτι περισσότερο

απ΄
αυτά

που έχουν ήδη ειπωθεί

Δεν έχω να δείξω

κάποιον νέο δρόμο στη σκέψη

ούτε και κάποιο ταλέντο

που θα επενδύσω,

κι εσείς με τη σειρά σας

πάνω του

Η διαρκής επανάληψη

στιγμών και καταστάσεων

έχει μόνο ψήγματα

του διαφορετικού να αναδείξει

τα οποία δεν είναι και σίγουρο

ότι έχουν τη δύναμη

να με κρατήσουν ζωντανό

αν και εφόσον τα εντοπίσω



-Αφού δεν έχεις κάτι να πεις

κάτσε

κάτω στη θέση σου,

λέει ο τύπος στην ακριβώς πίσω σειρά



-Να έρθει κάποιος άλλος να μας πει τί στην ευχή συμβαινει,

ακούγεται

από μια γυναικεία φωνή στο βάθος



-Σταθείτε,

δεν πρόλαβα να σας πω

πως είναι μια ωραία μέρα η σημερινή

είναι η μέρα που άρχισα να μιλώ

*

και τώρα είναι σειρά μου να μιλήσω

έχω το λόγο

μέχρι τώρα άκουγα προσεκτικά

με υπομονή

δίχως ίχνος αυθάδειας

παίρνω το λόγο δικαιωματικά

θα μπορούσα

να το είχα κάνει από πριν

όμως περίμενα

σε περίμενα

να φτάσεις στο τέλος

αλλά εσύ τέλος

μάλλον δε βρήκες

μπροστά στην ακατάπαυστη διαδοχή

σκέψης και πράξης

μπερδεύτηκες και πίστεψες

ότι ο λόγος σου

είναι προνόμιο

δεν ήταν μόνο από αφέλεια

σίγουρα όχι

το είδα σ΄ εκείνο το βλέμμα

(ότι ήξερες και σ΄ άρεσε να έχεις

το προνόμιο της πρώτης κίνησης)

καθώς το τέλος

σε καθιστούσε

παρελθόν


*
 
Ναι, σήμερα

είπα ν΄ ασχοληθώ μ΄ εσένα

με το φόβο σου

στο κάθε σου βλέμμα

ντυμένος στην προκατάληψη

τριγυρνάς από παρέα σε παρέα

ψάχνοντας να βρεις μια

συγκατάβαση

ώστε να την κάνεις αποκούμπι ή

να την ευτελίσεις

μέσα από τα υποτιθέμενα θέλω σου

που δεν είναι τίποτε άλλο

από αυταπάτες και χίμαιρες

που κυνηγάς αιώνια

προσπαθώντας να

καλύψεις τρύπες και κενά

του άδειου χαρακτήρα

επιπροσθέτως θέλω

να σου θυμίσω

τις ευθύνες που ανέλαβες

απέναντι

στα παιδιά

των σκέψεων σου


***
 
Μπαίνεις βγαίνεις κινείσαι μένεις

σταθερός
ακίνητος

φωνάζεις
νομίζεις σκέφτεσαι κρίνεις

αυτούς που έφυγαν, που είναι γύρω

κρυφοκοιτάζεις μέσα από ένα μικρόκοσμο

έναν άλλο

θες διψάς ζητάς απαιτείς και δίνεις

για να έχεις να παίρνεις

συμφέρον ανάγκη πάθος πρωτοβουλία έλλειψη

αυτοεκτίμησης

φτιάχνεις κάνεις δημιουργείς καταστρέφεις αποδομείς

το ένα και αποδέχεσαι το όλο ως ένας

αντίφαση που όμοιά της

στον έρωτα τη συναντάς

ίσως και στο θάνατο

ακούς βλέπεις μυρίζεις αγγίζεις αισθάνεσαι

μόνος

ο μόνος και μοναδικός

μοναδικός και μόνος

 ***

αρρωστημένος έρωτας


σ' αγαπώ κι εσύ το ίδιο

σε θέλω

σε ποθώ κι εσύ όχι

κι αναγκάζομαι

να σκοτώσω τον έρωτα

ακόμα μία φορά

γιατί σε κάθε περίπτωση

μια γυναίκα

είναι μοναδική

πόσο μάλλον εσύ





και βάζω πορνό

και βλέπω

και μαλακίζομαι

γιατί είναι φορές

που είμαι μισογύνης





τελικά οι γυναίκες

είναι πρόβλημα

όταν τις χάνω

καθώς μ' αφήνουν

μαλάκα

χαμένο

να ψάχνομαι

και να ψάχνω

στ' άψαχτα

την επιβεβαίωση

σ' ένα σου βλέμμα

στον πάτο

***
πάλι τα ίδια

μπερδεύω το αντίθετο ρεύμα

με το δικό μου

πέφτω πάνω σε πρόσωπα γερασμένα

σκοντάφτω σε βρέφη

βλέπω καρδιές ματωμένες

από έρωτα

να αιωρούνται σαν σαπουνόφουσκες

σκύβω

χάνω τη γη

χάνομαι

σ' ένα φρέσκο μέρος

με παλιά μυρωδιά

που απλώνεται μπροστά μου

σαν έρημος

ξανά

3 σχόλια:

lakis είπε...

Πολλή οργή διακρίνω. Όλα στραβά σου πάνε;

Le grand écrivain είπε...

Σχόλιο προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
το Moby Dick στην αρχή της ανάρτησης δεν είναι τίτλος, αλλά το ψευδώνυμο του ποιητή.

tilemaxos είπε...

Μου αρέσει ο ευφάνταστος διάλογος στην "πρώτη φορά" και οι δουλεμένες εικόνες θυμού στο "πάλι τα ίδια". Επίσης διαθέτουν, γενικά τα ποιήματα, απλότητα ύφους και μια ενδιαφέρουσα προφορικότητα (όταν δεν γίνεται φλυαρία ή δεν παρασύρεται από έναν σκεπτικισμό και εύκολες εικόνες οργής όπως στο ποίημα "αρρωστημένος έρωτας" ). Η αφαιρετικότητα και αυτό το απλό προφορικό ύφος έχουν πάντως, κατά τη γνώμη μου, πράγματα να πουν. Θα μου άρεσε να δω και άλλες εικόνες πάντως όπως στο ποίημα "πάλι τα ίδια". Καλή συνέχεια στον Moby!