Δημήτριος Π. Ζήνας
Ποίημα 4
Άραγε τι δύναμη κρύβει το νερό;
όλοι μας είμαστε νερό
Το βλέμμα του ανθρώπου μοιάζει με νερό
ρέει σαν ποτάμι ή στέκεται σαν λίμνη.
Μοναχικό ή ξεχασμένο απ’ το χθες.
Μεγαλώνοντας... η δύναμη.... νοιώθεις κάτι
μέσα σου να αλλάζει.
Το κοιτάς στον καθρέφτη.
Το περιεργάζεσαι και βλέπεις...
πως κάτι αλλάζει
κάτι ρέει σαν νερό.
Ποίημα 11
Ένα ασανσέρ που ανεβαίνει
μια γυναίκα που αναπνέει
ένα παιδί που παίζει μόνο του.
Χίλιες φορές να το δω θα το πιστέψω.
Ποίημα 25
Ισοπεδωμένες σκέψεις
ερειπωμένος λόγος
ξενύχτησα και χθες
οι σκέψεις κούρασαν την ψυχή μουσική
Σαν ένας άστεγος, σαν ένας ρημαγμένος
Άντεξα όμως, ούτε ο ίδιος το περίμενα
Άντεξα μόνος, σαν θαύμα ήτανε νομίζω.
Οι επιπτώσεις μιας φυσικής καταστροφής
η αρωγή που θέλω
να αποκαταστήσω, να ανορθώσω
να αναστηλώσω, να θωρακίσω.
Ποίημα 28
Αγγελικό το πρόσωπό σου πειρασμέ
πονάει όμως τόσο το φιλί σου
Σαν ένας πειρασμός είναι η ζωή
Θέλεις τα πάντα μα όλα σου
Στοιχίζουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου