Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Όχι άλλα δάκρυα, όχι πια μόνο δάκρυα

Η κρατική τρομοκρατία δολοφονεί!

Το βράδυ του Σαββάτου 6 Δεκέμβρη οι κρατικοί δολοφόνοι περιπολούσαν σε κεντρικό δρόμο των Εξαρχείων, όταν δέχτηκαν λεκτικούς διαπληκτισμούς από τον κόσμο. Αμέσως ο μπάτσος έβγαλε το όπλο του και πυροβόλησε εν ψυχρώ ένα παιδί 16 χρονών, τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ο οποίος μεταφέρθηκε νεκρός στον Ευαγγελισμό.

Αμέσως μετά το κέντρο της Αθήνας κατακλύστηκε από μπάτσους και κλούβες, ενώ ο κόσμος συγκεντρώθηκε στον Ευαγγελισμό όπου απώθησε την είσοδο των μπάτσων μέσα στο νοσοκομείο. Λίγο αργότερα τα ΜΑΤ έκαναν επίθεση στην πλατεία Εξαρχείων και στους γύρω δρόμους που είναι γεμάτοι με οδοφράγματα και γίνονται συγκρούσεις. Κόσμος από όλη την Αθήνα κατευθύνεται για στο Πολυτεχνείο. Συνελεύσεις και συγκεντρώσεις γίνονται και σε άλλες πόλεις [ Ηράκλειο Κρήτης | Θεσσαλονίκη].

Αργότερα το βράδυ συγκρούσεις γίνονται έξω από το Πολυτεχνείο [Φώτο] καθώς και αυθόρμητη πορεία στην Αθήνα που χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ ενώ εχούν καταληφθεί επίσης η ΑΣΟΕΕ και την Νομική. Ταυτόχρονα γενικεύονται οι συγκρούσεις στην Ερμού και έγινε επίθεση στο ΑΤ Ακροπόλεως. Τις πρώτες πρωϊνές ώρες οι συγκρούσεις εξαπλώθηκαν και στο Πάντειο

Σχόλια στο Indymedia Αθηνών

Πριν ώρες συνέβη κάτι συγκλονιστικό. αστυνομικός σκότωσε 15χρονο νεαρό αφού δέχτηκε αυτός και ο συνάδελφος του λεκτική επίθεση από νέους στην οδό Ζωοδόχου Πηγής και Ναβαρίνου στα Εξάρχεια. Ο αστυνομικός έριξε τρεις σφαίρες η μια εκ των οποίων πέτυχε τον μικρό Αλέξανδρο. Ήμουν μπροστά... ήταν τραγικό... ξαφνικά ακούσαμε 2 κρότους αφού είχε προηγηθεί μια λάμψη... μετά ο τρίτος και ο τελευταίος... και ο πιο καθοριστικός... σιωπή... ξαφνικά επικρατεί πανικός...τον πυροβόλησαν...τον σκότωσαν… πέθανε... πέθανε....θυμάμαι τόσο έντονα το παγωμένο του βλέμμα...αίμα κυλούσε από το στόμα του....ο μικρός μας μελισσούλας έφυγε για ένα τόπο πιο ασφαλή από την κακία και την αδικία όσων έχουν εξουσία και την χρησιμοποιούν προς όφελος τους....μικρέ μας θα μας λείψεις απίστευτα...ότι και να πω είναι λίγο.


***


Δεν έχω πληροφορίες, αλλά έχω ζήσει τον Καλτεζά και η ιστορία επαναλαμβάνεται… δεν μπορώ να σταματήσω τα δάκρυα. Έχουνε δώσει στους μαλακές όπλα. Τέλος

Δεν έχω.


Πηγή Indymedia Αθηνών


Ως πότε θα στεκόμαστε με χέρια σταυρωμένα; Ως πότε θα κλαίμε; Ως πότε θα δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τις δολοφονίες αθώων από τους κρατικούς δολοφόνους; Ό,τι και να πούμε, ό,τι και να σκεφτούμε είναι ασυγχώρητοι, ασυγχώρητοι… φέρουν στους ώμους τους το αίμα το χυμένο των αθώων… Ως πότε; Ως πότε, γαμώτο;



17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κι ο φοβος ,καλοι μου φιλοι,ο φοβος ειναι η ιδια η βαση και το θεμελιο της συγχρονης ζωης...

Ανώνυμος είπε...

Τα δελτία ειδήσεων μετατρέπουν τον άλλοτε ''γνωστό άγνωστο'' -αν και εφόσον- σε γλυκό αθώο παιδί που χάθηκε άδοξα. Αν τον άφηναν οι συνεργάτες τους, το Κράτος θα τον μεταμόρφωνε σε έναν νέο της γενιάς των 700, 600, 500 ευρώ. Δυστυχώς υπάρχει κινητοποίηση μόνο όταν συμβεί κάτι τέτοιο. Ξεχνάμε πως αλλού είναι το θεμέλιο. Στο ότι η κυρία των Βριλησσίων αγοράζει με πιστωτική ένα βιβλίο για να πάρει ιδέες διακόσμησης του κήπου της καθιστώντας συγχρόνως επισφαλή τη δυνατότητα τη δική μου να αγοράσω είτε τοις μετρητοίς είτε με πιστωτική ένα κιλό φέτα και ψωμί. Απέναντι σ' αυτό το ''νόμιμο'' πλιάτσικο, η καθημερινή απάντηση, ναι, πρέπει να είναι το σπάσιμο των πολυκαταστημάτων και των τραπεζών. Να κάνεις όμως πλιάτσικο στο εμπόρευμα ''αυτών'' μια νύχτα θανάτου, είναι σαν -να μην πω σκυλεύεις- σαν να μην τιμάς τουλάχιστον τον νεκρό σου. Τέτοιες νύχτες δεν ''απαλλοτριώνεις''. Πενθείς -με όλη σου την οργή, ναι, αλλά πενθείς, και κυρίως πενθείς για τον εαυτό σου. Μακάρι από βδομαδα να εξεγείρετο το Κίνημα των Δανειοληπτών. Ούτε ένα ευρω στην Αγορά.

Υ.Γ. Άντε, κύριοι, αναζητήστε το ηλεκτρονικό μου στίγμα τώρα.

Ματθαίος Κόκκινος

Le grand écrivain είπε...

Αγαπητέ Ματθαίο σε γενικές γραμμές δε διαφωνώ μαζί σας (τουλάχιστον ως προς τις αιτίες) και σε κάποια άλλη περίπτωση δεν θα διαφωνούσα καθόλου... όμως σήμερα δεν μπορώ... ένα παιδί δεκαπέντε χρονών, είναι ένα παιδί δεκαπέντε χρονών όπως και αν το δούμε... και δολοφονήθηκε εκ ψυχρώ και εκ προμελέτης... ως πότε θα θρηνούμε κατά μόνας; όσο θα θρηνούμε ο καθένας για τον εαυτό του, θα μας σκοτώνουν... όσο θα φοβόμαστε αγαπητή Ζιγκουάλα θα μας σκοτώνουν... αύριο μπορεί εσάς κι εμένα αγαπητέ Ματθαίο... μπροστά σε μια ανθρώπινη ζωή, καμιά αξία δεν έχουν όλα τα πολυκαταστήματα της Ερμού ή τα υποκαταστήματα των τραπεζών... να καούνε όλα μέχρι θεμελίων... δεν είναι άμοιρα ευθυνών... αυτά είναι το χέρι που ταΐζει τους κρατικούς δολοφόνους, αυτά είναι το χέρι που οπλίζει τα χέρια τους... δεν πρόκειται περί ασχέτων ενεργειών... είναι η ορατή βιτρίνα ενός ολόκληρου συστήματος και η επίθεση εναντίον τους δεν είναι απλά συμβολική... μας κλέψανε την φωνή, δεν θα μας κλέψουν και τα λόγια...

Le grand écrivain είπε...

Στη φωτογραφία, για όποιον δεν κατάλαβε, απεικονίζεται ο μικρός Αλέξανδρος...

melen είπε...

"γνωστός άγνωστος" ο Αλέξανδρος,
ιδιαίτερα επικiνδυνος για την δημόσια τάξη! Φαίνεται και απ τη φωτογραφία.

Ματθαίε
καλά όλα αυτά που λες αλλά εν βρασμώ δεν υπάρχει λογική, μόνο τυφλή οργή

στα σχόλια της δικής μου ανάρτησης,
υπάρχουν διευθύνσεις από άλλες σελίδες που ασχολούνται με το θέμα.
δείτε κυρίως του Jungle report.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ G.E. δεν διαφωνώ ως προς την πράξη της καταστροφής. Αντιθέτως. Ενοχλήθηκα με τη λογική ''αρπαγής-χρησιμοποίησης'' των εμπορευμάτων. Τσεκούρι και φωτιά, ναι, το ν' αρπάξω ένα μπουφάν από τα Sprider's, προς τι; Και η φράση μου για το Κίνημα των Δανειοληπτών συλλογική διάθεση είχε, έστω ειρωνική.

Ματθαίος Κ.

Le grand écrivain είπε...

Μα ναι, το κατάλαβα, αγαπητέ Ματθαίο... απλά είμαι υπερβολικά οργισμένος για να κατορθώσω να εκφραστώ περισσότερο συγκρατημένα ή ρασιοναλιστικά... όσο για τις αρπαγές - χρησιμοποίηση, δυστυχώς οι ηλίθιοι δεν μπορούν να πάψουν να υπάρχουν...

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που θέλω να πω ουσιαστικά είναι πως φοβάμαι την κατάπαυση της οργής -τεχνητή ή φυσιολογική. Τότε θα επιστρέφουμε ήσυχοι όλοι στα σπίτια και τις δουλειές μας; Το χθεσινό περιστατικό είναι έκφανση ενός δικαιολογημένα διαρκούς θυμού και αντίδρασης που καταστέλλεται ακατάπαυστα. Οι κύριοι που σήμερα κόπτονται επί του θέματος, αύριο θα συνεχίσουν να υποθηκεύουν τους θανάτους 15χρονων και 16χρονων από άλλο πόστο και μάλιστα υπό καθεστώς ''νομιμότητας'' γι' αυτούς και για την πλειοψηφία της κοινωνίας μας. Φοβάμαι το ''εν βρασμώ'' melen γιατί κι ο γαμημένος μπάτσος αυτήν τη μαλακεία θα επικαλεστεί. Είναι δυνατόν; Το πρόβλημα ασφαλώς και είναι συλλογικό με την έννοια πως ξεπερνάει τα ατομικά όρια της ύπαρξης μας. Το κατανοούμε; Το κατανοούν; Ή θα περάσει στα ψιλά, μόλις ''καταλαγιάσει'' το θέμα; Ξεκαθαρίζω: δεν υποτιμώ καθόλου το συναίσθημα της οργής. Απλώς γνωρίζω πώς θα το χρησιμοποιήσουν οι ουσιαστικοί υπεύθυνοι γεγονότων σαν το χθεσινό για να καλύψουν άλλη μια φορά τον κώλο τους.

Ματθαίος Κ.

melen είπε...

Δείτε και εδώ: www.antinews.gr
έχει πολύ καλή κάλυψη

φυσικά και έχεις δίκιο Ματθαίε
και το πιο πιθανό είναι τα πράγματα να ξεφουσκώνουν και να ακολουθήσουν την συνηθισμένη τους πορεία
φαίνεται όμως πως όλο και περισσότερος κόσμος σηκώνεται από την καρέκλα του,
ένα δύο χρόνια νωρίτερα το ίδιο περιστατικό δε θα ξεσήκωνε τέτοια αντίδραση.
Δεν είμαι στην Αθήνα,αν ήμουν δεν θα καθόμουν τώρα μπροστά στην οθόνη, φίλοι που βρίσκονται στην πορεία μου λεν πως γίνεται χαμός
ίσως πάλι να είμαι εγώ που θέλω να πιστεύω πως υπάρχει μια έστω μερική αφύπνιση..

Ανώνυμος είπε...

σταματα να παρακαλας για ψωμι και ελευθερια απ αυτους που σε καταπιεζουν οικονομικα η απο τους τυχοδιωκτες της πολιτικης..
H σκεψη σας εγινε παλι θυμικη και συνειρμικη..
δεν ειναι το τι σκεφτομαστε που μου θυμιζει τα αφεντικα μας αλλα το πως,κι αυτο ειναι πραγματικα επικινδυνο...

Le grand écrivain είπε...

Αγαπητέ Ματθαίο, αν σας είχα δίπλα μου θα σας ασπαζόμουν... αγαπητή Ζιγκουάλα θα θέλατε να γίνετε λίγο πιο συγκεκριμένη γιατί δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω πλήρως το συλλογισμό σας...

melen είπε...

το θυμικό αγαπητ. Ζιγκουάλα,
το θυμικό..
και σαν επιστρέφεις στα γράδα σου,
ξενέρωτος και από τους μεν κι από τους δε,
τι απομένει;
σιωπή των δέντρων,
γουργουρητό των σκουπιδιάρικων
Σα να μπήκε στο αίμα μου και να κυκλοφορεί εμβόλιμη η πίκρα
-όχι εκείνη η πρώτη που βρίσκεις κάποτε τον τρόπο να την προσπεράσεις,
η άλλη, αυτή που σε κοιτάει μέσα απ' τον καθρέφτη και σε περιγελά

Ανώνυμος είπε...

Γιατι κακε μπαμπακα δε μας δινεις χαρτζιλικι,οταν εμεις σε γεμιζουμε πτυχια.γιατι δε μας ανταμοιβεις πατερουλη,οταν εμεις μοχθουμε να σε κανουμε περηφανο,γιατι μπαμπουλη δινεις εξουσια στα αδερφια μας δηθεν για να μας προσεχουν, επειδη εσυ λειπεις φροντιζοντας για την περιουσια μας κι αυτοι μπαμπακα μας προσεχουν σπαζοντας μας στο ξυλο και παραβιαζοντας μας...καθε φορα που τολμαμε να τους αντιμιλησουμε η να μην υπακουσουμε στις παραλογες υποδειξεις τους;επικαλουμενοι παντα την εξουσια που τους εδωσες και το λογο σου,μηπως γιατι μπαμπακα καθε φορα που ερχεσαι στο σπιτι κουρασμενος κανεις το ιδιο στα αδερφια και στη μανα μας ,οταν σου χαλανε την ηρεμια αμα δε τσακιζονται να σε υπηρετησουν,ενω εσυ σκοτωνεσαι στη δουλεια για να μη μας λειψει τιποτα...και καθε φορα που προσπαθουμε να σου μιλησουμε για τις πρακτικες που μετερχονται τ αδερφια μας ,γιατι εσυ πατερα μας ειπες οτι στην οικογενεια μας πρεπει να τα λεμε ολα μεταξυ μας και να λυνουμε τις διαφορες μας με διαλογο,γιατι ειμαστε μια δημοκρατικη οικογενεια,εσυ μας λες εγωιστες και αχαριστους που τολμαμε να σε ζαλιζουμε με τις ηλιθιες διενεξεις μας,τη στιγμη που εσυ αναζητας λιγη γαληνη απ την ενταση της δουλειας,γιατι για ποιον δουλευεις αλλον εκτος απο μας, κι οτι τα αδερφια μας,μας αγαπανε και ο,τι κανουν το κανουν για το καλο μας,και οτι ειμαστε υπερβολικοι και να σταματησουμε να τους κατηγορουμε, και να ειμαστε ατακτα παιδια για να μη τους φερνουμε σε αυτα τα σημεια, και τωρα πατερα που ησουν παρων σε μια απτις συνηθισμενες σκηνες βιας μπαμπακα ,που ειδες τα αδερφια μας να μας χτυπανε αλυπητα,επειδη δε στερξαμε να τους φερουμε εκεινο το ποτηρι νερο που μας διεταξαν βριζοντας μας,τι θα κανεις θα τους δειρεις πατερα, θα τους κανεις μαυρους στο ξυλο παλι και θα τους στερησεις τις εξοδους,γιατι εισαι δικαιος πανω απολα πατερα και τη βια δεν τη σηκωνεις απ τους αλλους,οταν εισαι συ μπροστα και γιατι θα φανει το ψεμα που συγκαλυπτεις αν δεν παρεις θεση,γιατι εχεις δημιουργησει εξιλαστηρια θυματα παντου για να κρυβεις την ενοχη σου,γιατι επιτελους σε κουρασαν τα μυξοκλαματα μας πατερα κι εσυ θελεις να επαναφερεις την ταξη και την ηρεμια στο σπιτι...μονο που κανεις δεν ειναι ηρεμος πατερα εκτος απο σενα και κανεις δε νιωθει ουτε ασφαλεια ουτε ταξη...γι αυτο και γω πατερα για να σ εκδικηθω θα σου καψω το σπιτι αφου ισχυουν οι δικοι σου νομοι,και τ αυτοκινητο σου αφου μονο αυτο σε νοιαζει σε χω δει να τρελαινεσαι και στην πιο αμυδρη του εκδορα...και τους λογαριασμους σου στην τραπεζα που σου επιτρεπουν να επιβαλλεις το δικιο σου και να εξαγοραζεις τη σιωπη μας, να ικανοποιουμε το ναρκισσισμο σου,καταπιεζοντας τις αναγκες μας,και τα αδερφια μου απο δω και στο εξης θα τα μισω...γιατι πατερα,γιατι εισαι τοσο κακος,γιατι δε νοιαζεσαι για τα παιδια σου,γιατι μας κοροιδεψες πατερα,γιατι δε μας αγαπας,θα δεις τι θα παθεις πατερα;το μονο που μου εμεινε πατερα ειναι το μισος μου για σενα,μονο αυτο με κραταει ζωντανο,μονο αυτο ξερω πατερα,να σε μισω,αν τελικα πεθανεις πατερα,θα πεθανω και γω...

Ανώνυμος είπε...

Το συναισθημα μας οταν ειναι τυφλο,τρεφεται μονο απτις ιδιες μας τις σαρκες,οφειλουμε να το προσδιορισουμε,να το αναγνωρισουμε,για να μπορεσουμε να αλλαξουμε τα πραγματα ουσιαστικα,εχουμε αναγκη να ακονισουμε τη σκεψη μας ποιο πολυ απο καθε αλλη φορα,τα δεσμα μας ειναι ειναι φτιαγμενα απο επιδεξια χερια...

Ανώνυμος είπε...

στην εποχη του τελειου εγκληματος,που αναγει τα παντα σε αιτια και αιτιατα,εχουμε χασει το δικαιωμα να λειτουργουμε εν βρασμω,ολοι εχουν ενα αλλοθι...

loucretia είπε...

«Ο τρόπος παραγωγής είναι μια νόμιμη βία. Η εξουσία είναι μια νόμιμη βία. Η Αστυνομία είναι μια νόμιμη βία. Η φυλακή είναι μια νόμιμη βία. Η Δικαιοσύνη είναι μια νόμιμη βία. Η ανεργία είναι μια νόμιμη βία. Το ταμείο ανεργίας είναι μια νόμιμη βία. Η κερδοσκοπία είναι μια νόμιμη βία. Το χρηματιστήριο είναι μια νόμιμη βία. Οι τράπεζες είναι μια νόμιμη βία. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μια νόμιμη βία. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι μια νόμιμη βία. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι μια νόμιμη βία.

Κι όσο αυτή η νόμιμη βία θα ονομάζεται δικαιοσύνη, τόσο η δικαιοσύνη των νέων θα ονομάζεται βία».

ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ- «ΝΕΑ»

Le grand écrivain είπε...

"Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, ένα άτομο μαχαιρώθηκε πριν από λίγο στην Πάτρα από μέλη της Χρυσής Αυγής, τα οποία μαζί με πολίτες και αστυνομικούς συλλαμβάνουν διαδηλωτές. Και ο δήμαρχος, Ανδρέας Φούρας, επιβεβαιώνει τη μεγάλη παρουσία ακροδεξιών στοιχείων στην πόλη."

Πηγή Ομάδα TV Χωρίς Σύνορα