Παναγιώτης Αρβανίτης
Ο δρόμος
Τι δουλειά έχω εγώ με τις συναθροίσεις των καλικαντζάρων
Το πρωτόκολλο της νιότης μου έχει πια φθαρεί
Όλα τα τότε όχι μου έχουν πια αμφιβολίες
Κι είναι που έχουν παραγραφεί πια όλα τα χρέη των ονείρων μου
Πουλήθηκα
Αξιολύπητα
Με κάτι συγχωροχάρτια καριέρας και οικογένειας
Τάξης και ασφάλειας
Πολλές φορές ο δρόμος σου σημαδεύεται
Απ’ την ομίχλη των υπολοίπων
Κι ύστερα δεν θυμάσαι πια για πού είχες ξεκινήσει
Το δικό μου σπίτι
Κοντά στη θάλασσα να ‘ναι χτισμένο
Το σπίτι που τα όνειρα μου θα φιλοξενεί.
Νικόλας Κάλας
Υπήρξα ανέκαθεν ολίγον τι ακαδημαϊκός
Κι ας μην το παραδέχομαι
Κι ας με ξενίζει η ιδέα
Εκεί που τους βρίζω και τους λοιδωρώ
Εγώ ο μέγας των ανυποτάχτων αρχηγός
Εκεί ώρες ώρες κουρνιάζω και αφήνομαι
Στη σκέψη μιας ησυχίας ασκητικής
Και πάνω απ’ όλα ακαδημαϊκής
Άμα μεγαλώσω το σπίτι μου θα ‘ναι μικρό κι άσχημο
Μα δε με νοιάζει
Θα ‘χει παντού ωραία μεγάλα βιβλία
Κι άλλα πιο μικρά
Που δεν θα φαίνονται με την πρώτη ματιά
Τα βιβλία θα ‘ναι η διάθεση του δωματίου
Θα μπαίνεις και θα καίγεσαι
Μέσα σε μια θερμοκρασία ηφαιστειακού λογιοτατισμού
Η χαρτούρα και η μυρωδιά του τυπωμένου βιβλίου
Θα θυμίζουν ημιυπόγειο παλαιοβιβλιοπωλείο στην οδό Ιπποκράτους
Ο καπνός και οι κιτρινισμένοι τοίχοι γύρω
Θα αφήνουν την υποψία μανιώδους καπνιστή
Μάλλον του σπιτονοικοκύρη
Και παράθυρα
Ναι, παράθυρα
Να μην ξεχάσω να έχει παράθυρα
Ένα παράθυρο πάνω στο ταβάνι γεμάτο ουρανό
Κι άλλο ένα απέναντι από τη βιβλιοθήκη
Στο ίδιο ξύλο και χρώμα μ’ αυτή
Και ανοιχτό, πάντα ανοιχτό
Να αγναντεύει επιθετικά κι αστραποβόλα
Ένα επαναστατημένο κομμάτι θάλασσας
Συνταγή βιβλιοδέτου
Τη σάρκα το αίμα θα βάλω
Σε σχήμα βιβλίου μεγάλο.
Κ. Γ. Καρυωτάκης
Να αποτιμήσουμε και το marketing της βιβλιοδεσίας
Συνάδελφοι
Διότι καλώς ή κακώς
Το καθετί θέλει την πολιτική του
Και την κερδοσκοπική του διαχείριση
Υπάρχει άλλωστε πληθώρα βιβλίων
Δόξα τω Θεώ η παραγωγή είναι ικανοποιητική
Υπάρχουν βιβλία όλων των τύπων
Ράφτες ραφιών βιβλιοθηκονόμοι
Γραμματιστές γεωλόγοι όλων των ειδών
Θα κάνω μία πρόποση
Με συγχωρείτε πρόταση ήθελα να πω
Ενίοτε βέβαια από σαρδάμ και όνειρα
Είναι που μαθαίνει κανείς την αλήθεια
Τα βιβλία τα ιστορικά και οι εκπονημένες διατριβές
Πρέπει να τυπώνονται σε μεγάλους τόμους
Κοτσονάτους ψυχρούς κι αδέκαστους
Παρακαλώ να παρέχεται δωρεάν κι ένα ζευγάρι γυαλιά
Ή αν προτιμάτε το μονόκλ του κύριου Μαλακάση
Τα μελοδράματα και τα ρομάντζα τώρα
Λέω να τα τυπώνουμε σε βιβλία μετρίου μεγέθους
Έτσι που να ‘ναι ευκολοχώνευτα και βολικά
Με όμορφα ελκυστικά εξώφυλλα
Που προκαλούν το μάτι του καταναλωτή
Δωρεάν διανομή στις κουζίνες των βορείων προαστίων
Μαζί με ένα ένθετο σκυλάκι σαλονιού
Και μια βρεγμένη κιλότα
Η ποίηση όμως είναι αλητεία και δεν καταχωρείται
Μήτε πουλιέται
Παρά μόνο σε μικρά βιβλιαράκια τσέπης
Να ταξιδεύει πρέπει το ποίημα
Ξεγελώντας τον έλεγχο των τελωνειακών
Στη μέσα τσέπη ενός μπουφάν
Ή στο καπέλο ενός ταχυδακτυλουργού
Σε σχήμα χειροβομβίδας να τυπώνεται το ποίημα
Με την περόνη στ’ αχαμνά των ποιητών
Να τρομοκρατούν το σύμπαν της φενάκης
Υστερόγραφο
(ή πως φτιάχνονται τα ποιήματα)
Ανακάλυψα το μεγαλείο του γραπτού οχετού
Αποκαθήλωσα το σκιάχτρο της έμπνευσης
Αφόπλισα τους καλούς οιωνούς της βουκολικής εκεχειρίας
Αρμάτωσα τις λέξεις με αντιβαλλιστική ρίμα
Αναλαμβάνω την ευθύνη όλων των τρομοκρατικών ενεργειών του κόσμου
Αθωώστε τους δικαστές που θα με δικάσουν
***
Ο Παναγιώτης Αρβανίτης γεννήθηκε το 1985 στον Πύργο Ηλείας. Τα ποιήματα προέρχονται από την συλλογή Μια στάλα κατράμι σ’ ένα βαρέλι μέλι (Γαβριηλίδης, 2009).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου