Srečko Kosovel (1904 – 1926)

Ο Srečko Kosovel, που αποκλήθηκε και « Σλοβένος Rimbaud », γεννήθηκε στις 18 Μαΐου του 1904 στην Sežana της Σλοβενίας. Μετά από συνεχείς μετακινήσεις λόγω της εργασίας του πατέρα του, το 1916 μετακομίζει στην Ljubljana με την μεγαλύτερη αδερφή του Anica για να εγγραφεί σε ένα τοπικό Γυμνάσιο. Το 1922 αποφασίζει να ακολουθήσει σλαβικές και ρομανικές σπουδές και να εγγραφεί στο πανεπιστήμιο. Παράλληλα συμμετέχει από το 1921 στο πρωτοποριακό περιοδικό Tri labodi (Οι τρεις κύκνοι) και δημιουργεί μαζί με το φίλο του Ciril Debevec το λογοτεχνικό κύκλο Ivan Cankar. Το 1925 θα ξεκινήσει την έκδοση του περιοδικού Mladina (Νεολαία), του οποίου θα παραμείνει και ο πρωταρχικός εκδότης μέχρι το θάνατο του το 1926.

Ej, Hej

Ej, hej: dežuje na sive ljubljanske hiše,
Da se zagrinjajo v sivo zaveso pred soncem.
V Trstu nam požigajo Edinost.
Krist je prisel v Društvo narodov.
Ne, to ni tisti dobri, tisti lepi,
z glorijo ljubezni obzarjeni.
Psevdokrist je v Ženevi.
Kako, ali tudi v Ženevi dežuje?
Krist je prisel med rjave puntarje,
tam na sivi ulici stoji
in izganja pismarje in farizeje.
Strelja in ubija.
Strelja in ubija.
O, ti ovcji, ti beli narod!
Ali spoznaš zdaj, kaj si?

Έι, εσείς

Έι, εσείς, για δείτε εδώ: βρέχει στις στέγες της Λιουμπλιάνας

και οι νοικοκυραίοι κλείνουν τις γκρίζες κουρτίνες τους και

κρύβουν τον ήλιο.

Καίγεται η Εντινόστ* στην Τεργέστη.

Και ο Χριστός πηγαίνει στην Κοινωνία των Εθνών.

Όχι ο καλός και όμορφός Χριστός∙

όχι αυτός με το ακάνθινο στεφάνι της αγάπης.

Εμφανίστηκε ένας Ψευδοχριστός στη Γενεύη.

Πώς είπατε; Βρέχει και στη Γενεύη;

Ο Χριστός περπάτησε δίπλα στους σκοτεινούς επαναστάτες.

Να ’τος στον γκρίζο δρόμο, στην άκρη!

Διώχνει Γραμματείς και Φαρισαίους.

Πυροβολεί και σκοτώνει.

Πυροβολεί και σκοτώνει.

Ω, εσύ, συνεσταλμένο πρόβατο του λευκού έθνους!

Τολμάς ν’ αντικρίσεις τον εαυτό σου στο τζάμι;

*Η πρώτη σλοβενική καθημερινή εφημερίδα που κυκλοφόρησε στην Τεργέστη, το 1876. Η έκδοση της διακόπηκε βιαίως από το ιταλικό φασιστικό καθεστώς, το 1928. Το 1919, ο Κόσοβελ δημοσίευσε στις σελίδες της τη νεκρολογία του φίλου του ποιητή, Μπράνκο Γέγκλιτς.

Για την ανακάλυψη και τη μετάφραση Μιχάλης Παπαντωνόπουλος.