Παρασκευή 10 Αυγούστου 2007

Cult Έναρξις

Έχασα την πράσινη δεξιά μου κάλτσα και την αριστερή κόκκινη δεν έχω που να την βάλω διότι χάλασε το πλυντήριο. Τώρα την βάζω στο ψυγείο δίπλα στον νεροχύτη όπου μουλιάζω τα βιβλία για να μην ξεραθούν και χαλάσουν. Εγκατέστησα μια κολόνα στην μέση του σπιτιού βαμμένη τιρκουάζ για να δίνει χρώμα στο δωμάτιο. Το μπουκάλι από το οποίο πίνω νερό έχει πολλές τρύπες για να πίνουν παράλληλα και οι γάτες μαζί μου. Στο τηλεχειριστήριο έχω ενσωματώσει ένα κουμπί με το οποίο ενεργοποιώ τις παντούφλες μου. Πηγαίνουν έξω και μαζεύουν τσουκνίδες και γαιδουρόχορτα. Στο τηλέφωνο έχω μάθει άλλα κόλπα. Η βαθύτερη επικοινωνία μεταξύ του ατόμου μου και του τηλεφώνου άρχισε όταν αυτό κόλλησε μια γρίπη. Την επομένη της επανάκαμψης του άρχισε να αναπτύσσει εγκέφαλο. Σήμερα αναστατώνει την ζωή μου. Έχει μάθει να με μιμείται. Όταν με καλούν οι φίλοι και οι συγγενείς άλλες φορές τους το παίζει καλός και άλλες φορές τους βρίζει. Εξ’ αιτίας αυτού τις προάλλες η προγιαγιά μου έστειλε έναν άνθρωπο από το Δαφνί για να με πάρει. Τελικά την γλίτωσα όταν έριξα το φταίξιμο στο τραπέζι. Η αλήθεια είναι πως το τηλέφωνο έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Μία από αυτές τις μέρες πρέπει να το αποσυνδέσω, ελπίζω να με αφήσει. Πάντως θα του το ζητήσω ευγενικά. Ο μόνος που μου φέρεται καλά είναι το καλοριφέρ. Μου παίζει μουσική και με νανουρίζει. Μέχρι και τα σεντόνια δεν σταματάν να με πειράζουν. Κάνουν συνέχεια τα φαντάσματα και μετά βρέχονται και τρέχουν μέσα στο σπίτι μέχρι να γίνει λούτσα όλο.

Τους μισώ όλους. Θα μετακομίσω σε ένα αίθριο ξερό και ζεστό, μόνο εγώ , το καλοριφέρ ,o νεροχύτης μου και η αριστερή κόκκινη κάλτσα μου.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Άθλιο βλακεία μαλακία. Το διάβαζα και τράβαγα τις τρίχες από τα αρχίδια μου. Τι μαλακίες είναι αυτές για πράσσινες και κόκκινες κάλτσες. Δεν γίνονται έτσι οι λογοτέχνες αγαπητέ μου.