Καιάδας

Όταν γεννήθηκα με κράτησ’ ο ιερέας απ’ τη γάμπα ψαχουλεύοντας ζώο τη σάρκα μου αναμετρώντας με το μάτι του τα κιλά μου. Η μάνα μου δίπλα ένοχη σιωπή. Κι όταν με πέταξε απ’ το γκρεμό να με φαν τα τσακάλια τώρα την άκουγα να ουρλιάζει. Κι όμως δεν μιλώ για τον εαυτό μου. Στον τάφο μου δεν ήμουνα μόνος. Όπου κι αν δω αίμα στρεβλά σώματα διαμελισμένα κορμιά όρνεα οι κραυγές τους κόκαλα γλειμμέν’ από σάρκα. Και τι να το κάνω τώρα το Κράτος σας; Το Κράτος σας που χύνεται αίμα στ’ όνομα του, το Κράτος σας που πίνετε αίμα στ’ όνομα του; Τι να τα κάνω τα σκυλιά του, τους φύλακες του, τα τόσα συρματοπλέγματα του; Στην καρδιά των πιο μεγάλων μητροπόλεων κλειδωμένοι στη σκιά των φυλάκων κτιρίων τεράτων ν’ απανθρακωνόμαστε στα κρεματόρια της υποκρισίας υψηλόβαθμων καθαρμάτων. Και τώρα τι να την κάνω την πουτάνα την Ασφάλεια του Κράτους σας τι να την κάνω; Που με σέρνει στους δρόμους άλαλο την αλυσίδα τεντώνοντας που μου ‘δεσαν στ’ αρχίδια σιδηροδέσμιο έλεγχοι στις πύλες κοντρόλα περίπολοι. Να φωνάζουμε ν’ αλαλάζουμε γυμνοί σκελετωμένοι μάτια βαθιά πηγάδια δεν μας ακούτε. Τι να το κάνω το Κράτος σας και τη Βία σας; Τι να τα κάνω; Εμείς να ψοφάμε κατά χιλιάδες παγωμένοι ποντίκια ξημερώματα στα παγκάκια στις αστικές συγκοινωνίες σας στις υπόγειες σήραγγες σας πιο βαθιά ολοένα στην καρδιά των τιτάνων. Και τώρα τ’ αυτιά μας πέσανε δεν ακούμε δεν ακουγόμαστε τις κραυγές μας. Τα μάτια μας ηλίθια ατροφικά κρυφτήκαν κατεστραμμένα στις κόγχες τους να μην αντέχουν παρά το γαλάζιο τα βράδια της τηλεόρασης στα σκοτάδια. Κι όμως είμαστε εδώ μας τρέχετε στα εργοτάξια τα χαράματα κλέβοντας τις ώρες μας καταναγκαστική εργασία τις μέρες μας τα χρόνια μας τρέχοντας ασθμαίνοντας καλπάζοντας σε ασανσέρ και λεωφορεία με τα μαστίγια να σκίζουν λωρίδες τις σάρκες μας το αίμα μας να πήζει μαύρο στα νύχια σας. Κι όμως είμαστε εδώ πεθαίνουμε λίπασμα τα κορμιά μας σωρεύοντ’ ανώνυμα το ‘να πάνω στ’ άλλο υλικό για τους αρχαιολόγους τους μέλλοντος τάφοι ομαδικοί κτερίσματα οστά χάσκοντα στόματα βρέφη σε στήθη μαραγκιασμένα στεγνά απειλή. Τι να το κάνω αλήθεια το Κράτος σας;